Minęło już trochę czasu, a ja dalej nie mogę oswoić się z codziennością po naszym pięknym bikeurlopie. W tym roku postanowiliśmy zmierzyć się z parkami krajobrazowymi na linii Gdańsk – Szczecin.
Rano po kawce wskoczyliśmy z Alutką do pociągu i pognaliśmy do Gdańska. Ruszyliśmy poznać hurtem owe parki. I jakoś inaczej je sobie wyobrażałem. Za dużo oglądam Radavist’a i za każdym razem wjeżdżając do parku liczyłem na jakiś wyjebisty totem, wielki herb lub posąg natury. Tylko Bory Tucholskie zaspokoiły moje oczy witając nas odpowiedniej wielkości drewnianym szyldem. Bory Pany! Tak czy inaczej dzięki Ali wiedziałem gdzie jesteśmy. Garmin był tylko drogowskazem, nie było czasu na studiowanie mapy. Jechaliśmy, patrzeliśmy i zastanawialiśmy się gdzie zapodziała się forma sprzed kilku lat. Co zrobić. Pifko i jazda. Kilometry mijały, a co park, miasteczko zmieniało się nachylenie, klimacik i ludzie. Super sprawa. Odwiedziliśmy wcześniej zapisane na karteczce miejscówki i trwaliśmy w błogim stanie. I tak 508 km. Za je bi ście.
Wiadomka, były tez trudne chwile. Zjebane szlaki rowerowe z gruzu w środku lasu, wredne podjazdy, wiatr w ryj przez praktycznie całą trasę i deszcze, szczególnie te w drodze do Bornego które powracały tego dnia niczym bumerang.
Rekompensatą były klimatyczne miejscówki w których spaliśmy, widoczki, jeziorka, zameczki i żurek, dużo żurku. Ciężko to wszystko opisać i pokazać na zdjęciach. Ale się starałem. Na zawsze w naszych sercach Swornegacie, Bory, Camping Szczecinek, Borne Sulinowo, Pani Maria z Pensjonatu „U Marii” and ZAJAZD z 5 gwiazdami michelina.
Trasa w wielkim skrócie.: Gdańsk > Kaszubski Park Krajobrazowy > Wdzydzki PK > Park Narodowy Bory Tucholskie > Drawski PK > Szczecin
